Reuzenhoofd Megera

Dit hoofd van Megera is het enige wat overblijft van de Leuvense Ommegang, een processie die voor het eerst werd gehouden in de 14de eeuw en voor het laatst in 1681. Megera, haar man Hercules en het Ros Beiaard met de Vier Heemskinderen maakten er sinds 1532 deel van uit.

Dankzij de stadskroniek van Willem Boonen, een reeks archiefdocumenten en enkele eigentijdse pamfletten weten we precies hoe het er bij de Leuvense Ommegang aan toeging . In 1549 liep de stoet door Leuven om Filips II te ontvangen, zoon van Karel V en hertog van Brabant. De reuzen Hercules en Megera maakten deel uit van de stoet. Ze waren gemaakt van teenwilgen (mannequin en osier) en gingen gekleed als middeleeuwse hovelingen. Hercules zag eruit als een ridder en Megera, die in de stoet achter Hercules kwam, als een statige hofdame. Ze zat in amazonezit op een wit paard met achterop een kleine aap. Onder het paard liepen dragers die met een speciale constructie het hoofd van Megera en de armen van het aapje konden bewegen.

Megera is een verbastering van de naam Megara, de eerste vrouw van Hercules. In de Griekse mythologie was ze de dochter van Kreon, koning van Thebe. Ze werd uitgehuwelijkt aan Hercules als dank voor zijn hulp bij de verdediging van de stad tegen een vijandige stam. Ze kregen drie kinderen (al geven verschillende overleveringen variërende aantallen). Volgens één versie vermoordde Hercules zijn kinderen in een vlaag van waanzin, veroorzaakt door Hera. Volgens andere versies vermoordde hij ook nog Megera. Daarna vluchtte hij naar het Orakel van Delphi, waar hij de opdracht kreeg om Koning Eurystheus te dienen en alles te doen wat hij vroeg. Dat resulteerde uiteindelijk in de beroemde 12 werken van Hercules.

Het houten hoofd van Megera maakt deel uit van de collectie van M Leuven.